Mijn logo
Het was een mooie nazomerse middag in oktober 2016. Ik weet het nog heel erg goed. Ik werkte deze middag op een naschoolse opvang. Tijdens het buiten spelen, werd ik vol enthousiasme geroepen door de kinderen. Zij hadden iets onvoorstelbaars mooi gezien.
Ik ontzettend nieuwsgierig ben natuurlijk gaan kijken. De kinderen hadden een rupsje gevonden, echt een prachtig exemplaar. De kinderen vonden dit ook en vonden dat we er maar wat foto’s van moesten nemen. Dat heb ik dan ook gedaan. Toen nog niet wetende dat dit voor mij van betekenis zou gaan zijn.
Na het nemen van de foto’s van het rupsje, hebben we uitgebreid de foto’s bekeken met zijn allen en aandachtig besproken wat we zoal zagen. Er was één jongen die een ontzettend mooie opmerking maakte en mede dankzij deze opmerking kwam ik tot mijn praktijknaam Van Rups tot Vlinder.
Deze jongen gaf als opmerking dat rupsjes niet zoveel moeten eten, dat wanneer ze één hapje teveel nemen zichzelf dan verstoppen. Wanneer hun buikje weer leeg is, zijn ze dan een vlinder. Dit zette mij aan het denken. Wat nu als wij de rupsjes zouden zijn? Als wij maar zoveel verlieservaringen aan zouden kunnen als dat er segmentjes zijn op een lichaampje van een rupsje? Wat als er dan toch nog een keer een verlies speelt, die eigenlijk dus teveel is? Zouden wij ons dan ook kunnen verstoppen? Zouden wij dan ook kunnen ontvouwen tot een vlinder wanneer we weten hoe deze verliezen te integreren in ons leven? Wat als dat niet lukt? Is er dan iemand die ons helpen kan?
Met deze gedachte ben ik eerst diverse foto’s gaan maken van onder andere rupsjes en vlinders. Van verschillende foto’s heb ik vervolgens een logo geschetst voor mijn praktijk. Deze heb ik uiteindelijk laten ontwerpen en gebruik ik nu dus vol trots omdat ik weet welk verhaal erachter zit, welke visie.
